तिन्ही सांजा
सळसळ पिंपळावरून
ऊन उतरलं खाली
सोनवर्खी आंगण
दिसू लागलं भरजरी
भरजरी अंगणाला
किरणांची नक्षी
उडून जातील दूर
पांढऱ्या उन्हाचे पक्षी
सांजेच्या रंगांची
क्षितिजावर दाटी
धुसर काळोख धरून
रात्र उतरेल पाठी
तिन्ही सांजा अशा
दारात लागतील विसावु
कातर कातर मन मग
लागेल काही बाई आठवु
सुटलेले काही थोडे
सांधायचे होते
तिन्ही सांजा होण्याआधी
जगायचे होते
No comments:
Post a Comment