कधीतरी सांज एकटीच असते
गजबज आटपलेल्या मांडवागत
अशा वेळेस ती हळूच येते
घेऊन आठवणींची सोबत
डोळ्यातल्या दाटलेल्या आभाळाला
हलकेच स्पर्शून जाते
कशाला आठवणीत गुंततेस सये ??
गालावर ओघळलेले थेंब
पुसून जाते
जाताना सांगून जाते...
प्रत्येक क्षण अमौलीक
घे त्याचा आस्वाद
आहे जोवरी जीवन
ऐक मनाची साद
No comments:
Post a Comment