ओलांडून ये उंबरठा
झुगारुन दे बंध सारे
आकाशात घे भरारी
भरुनी पंखात वारे
नमूनी शारदेस तू
उघड ज्ञानाचे कवाड
मनातल्या भयगंडास तू
यमसदनास धाड
खुशाल आता चाख तू
स्वातंत्र्याची अवीट गोडी
स्वावलंबनाचा लगाम धरुनी
हाक आयुष्याची गाडी
साथी असू दे जीवनात परी
अस्तित्व तुझे राख अबाधित
लक्ष्य तुझ्या जीवनाचे
तूच ठरवणार .. कर हे निश्चित
स्त्री म्हणूनी जगापुढे ये
नच असावी तू केवळ मादी
अधिकार तुझे तुला मिळावे
नकोत नुसते घोडे कागदी
कुंचला धरुनी अपुल्या हाती
चित्र आयुष्याचे तू रेखाटावे
आनंदाचे क्षण वेचण्या
मनाजोगते रंग भरावे
© सविता भुरे-जोशी, पुणे ✒️
No comments:
Post a Comment