Tuesday, 27 May 2025

मृत्युंजय: नियतीशी झुंजणाऱ्या कर्णाची अमरगाथा



लेखक: शिवाजी सावंत

समीक्षक: समीर गुधाटे

❝ही कथा केवळ एका योद्ध्याची नाही...
ही कथा नियतीशी झुंजणाऱ्या, जीवनापेक्षा मरणालाही अधिक सामर्थ्याने कवटाळणाऱ्या कर्णाची आहे.❞

‘मृत्युंजय’ ही केवळ एक ऐतिहासिक कादंबरी नाही, तर ती एक जीवनदृष्टी आहे. शिवाजी सावंत यांनी कल्पकतेच्या, संशोधनाच्या आणि समर्पणाच्या त्रिसूत्रीने विणलेली ही साहित्यिक गाथा, महाभारताच्या अत्यंत प्रभावी पण बहुतेकदा दुर्लक्षित पात्राला केंद्रस्थानी ठेवते – सुतपुत्र कर्णाला.

🧭 कथानक आणि अनुभव

कुंतीभोज नगरात जन्मलेला, पण सामाजिक ओळखीच्या अभावामुळे संपूर्ण आयुष्य सुतपुत्र म्हणून हिणवल्या गेलेल्या कर्णाचा जीवनप्रवास या कादंबरीत अत्यंत संवेदनशीलतेने रेखाटलेला आहे. दानशूर, महारथी, शौर्यशील आणि अत्यंत निग्रही अशा कर्णाच्या जीवनातील चढ-उतार, दु:ख, अपमान, त्याचे स्वाभिमान, त्याचे मैत्र – हे सर्व घटक वाचकाच्या हृदयाला भिडतात.

🔍 ठळक वैशिष्ट्ये

🌟 स्वगताच्या माध्यमातून संवाद

ही कादंबरी वेगळी ठरते ती तिच्या मांडणीमुळे – कर्ण, कुंती, दुर्योधन, वृषाली, शोन व श्रीकृष्ण यांचे अंतर्मुख स्वगत हे केवळ शब्दरूप नाही, तर त्यातून मानवी भावभावनांचा अथांग सागर उलगडतो. ही स्वगतं पात्रांच्या नजरेतून कर्णाचे विविध पैलू उभे करतात आणि वाचकाला केवळ प्रेक्षक न ठेवता प्रत्यक्ष त्या काळात घेऊन जातात.

📖 भाषेची डौलदारता

सावंत यांची लेखनशैली ही अत्यंत रसाळ, ठाशीव आणि लक्षणीय आहे. जड वाटणारी भाषा काही क्षणांतच आपलीशी होते. एकेका वाक्यांतून फक्त अर्थच नव्हे तर त्यामागची भावना, संघर्ष, आणि तात्त्विकता डोकावते. उदाहरणार्थ, “शर्ट न मागता कापडाऐवजी माझी कवच-कुंडले द्या रे!” ही विनोदी पण असाधारण प्रभावी रचना, शब्दांच्या ताकदीचे उत्कृष्ट उदाहरण आहे.

🛡 चरित्रांचे सजीव चित्रण

लेखकाने केवळ व्यक्ती नव्हे, तर स्थळ, काळ, पोशाख, रथ, अस्त्रे, वेशभूषा या सर्वांचे इतके सूक्ष्म आणि नेमके वर्णन केले आहे की ते दृश्य डोळ्यांसमोर सजीव होते. विशेषतः कर्णाच्या कवच-कुंडलांचे चित्रण, किंवा श्रीकृष्णाच्या स्वगतातील गूढतेचा स्पर्श – हे साहित्यिक सौंदर्यदृष्टीची प्रचिती देतात.

🧠 वाचकाला स्वतःत हरवणारी अनुभूती

मृत्युंजय वाचताना आपण वाचक राहात नाही. आपण कधी कर्ण होतो, कधी दुर्योधन, कधी श्रीकृष्णही. हा प्रवास हा फक्त वाचनाचा नसून, तो आत्मअनुभूतीचा असतो. प्रत्येक पात्राशी आपलं नातं जोडलं जातं आणि त्यातून आपल्याला स्वतःच्या जीवनाकडे बघण्याचा एक नवा दृष्टिकोन मिळतो.

📚 एक प्रेरणादायी अर्पण

या कादंबरीचं अर्पण सावंतांनी त्यांच्या मायभूमीसाठी धारातीर्थी झालेल्या वीरांना केलं आहे – जे या साहित्यमानाचे अधिकच वजन वाढवतं. ही केवळ साहित्यकृती नसून, ती एका योद्ध्याला आणि त्याच्या वैयक्तिक तसेच सामाजिक संघर्षाला दिलेली मानवंदना आहे.

✍️ सारांश

मृत्युंजय हे पुस्तक म्हणजे केवळ एक वाचनप्रवास नव्हे, तर तो एक आत्मचिंतनाचा आणि आत्मभानाचा प्रवास आहे. महाभारताच्या वळणवाटांतून चालत असताना, लेखक आपल्या हाताला धरून आपल्याला त्या काळात घेऊन जातो. तिथे आपण अनुभवतो – शौर्य, त्याग, वेदना, मैत्र, आणि नियतीचा क्रूर खेळ.

वाचकाला अंतर्मुख करणारी, जीवनाकडे नव्या दृष्टीने बघायला शिकवणारी, आणि शब्दसंपदेत भर टाकणारी ही भव्य दिव्य कादंबरी – मृत्युंजय – प्रत्येकाने आयुष्यात एकदा तरी नक्कीच वाचावी.


Wednesday, 21 May 2025

शिवनेत्र बहिर्जी खंड २ - पडद्यामागच्या शौर्याची अज्ञात गाथा


लेखक: प्रेम धांडे

समीक्षक: समीर गुधाटे

केवळ कथा नव्हे, हे भावविश्व आहे.

प्रत्येक ऐतिहासिक कादंबरी वाचताना ती केवळ काळाच्या वळणांवर उभ्या असलेल्या पात्रांची कथा वाटते. परंतु ‘शिवनेत्र बहिर्जी’ वाचताना हे पुस्तक केवळ एक ऐतिहासिक दृष्य दाखवणारी कथा नसून, ती एक भावना आहे, एक शौर्य आहे, आणि सर्वात महत्त्वाचं म्हणजे – एक प्रेरणा आहे.

प्रेम धांडे यांची लेखनशैली अत्यंत प्रगल्भ असून, त्यांनी इतिहासाच्या पानांतून झिरपलेले बारकावे समजून घेतले आहेत. त्या तपशीलांना आपल्या अभ्यासू दृष्टिकोनातून आणि उत्कट कल्पनाशक्तीने एक सशक्त कलेत रूपांतरित केलं आहे. त्यामुळे हे पुस्तक केवळ एका पात्राभोवती फिरणारी कथा न राहता, संपूर्ण शिवकालीन गुप्तहेर व्यवस्थेचं जिवंत चित्रण ठरतं.

दुसऱ्या खंडाची सुरुवात जंजिऱ्याच्या पार्श्वभूमीवर होते. इथून पुढे कथा एका जबरदस्त गतीने उलगडू लागते – कोकणातील स्त्रियांची सुटका, अफजलखानाचा वध, शहाजीराजे आणि बडी बेगम यांच्यातील चिठ्ठी व्यवहार, अफजलखानाच्या मोहिमेमागचं गूढ, आणि बहिर्जी नाईकांचं अफाट गुप्तधैर्य – हे सगळं इतकं प्रभावीपणे मांडलेलं आहे की, वाचक अक्षरशः त्या काळात वावरतोय असं वाटायला लागतं.

मंदिरांमधून मूर्ती वाचवण्याचं धाडस असो, वा फतेहलश्कर हत्तीला ठार करण्याची योजना – बहिर्जी पथकाचं नियोजन, कौशल्य आणि राष्ट्रप्रेम अंतर्मनाला स्पर्शून जातं. धांडे यांच्या लेखणीतून उभं राहणारं हे दृश्य इतकं प्रत्ययकारी आहे की, वाचताना "हे खरंच घडलं असावं" असं वाटत राहतं.

आज आपण इस्रायली 'मोसाद' किंवा अमेरिकन 'सीआयए' विषयी बोलतो, पण ‘शिवनेत्र बहिर्जी’ वाचताना जाणवतं की आपल्या स्वराज्यात अशीच अत्युच्च दर्जाची, समर्पित आणि राष्ट्रनिष्ठ गुप्तहेर संस्था अस्तित्वात होती – आणि ती होती बहिर्जी नाईकांच्या नेतृत्वाखाली.

ही केवळ एका गुप्तहेराची कथा नाही, तर स्वराज्य घडवताना पडद्यामागे काम करणाऱ्या प्रत्येक अनाम वीराची गाथा आहे. ही कादंबरी मराठी मनात अभिमान जागवते – इतिहास जिवंत करतो आणि प्रेरणा देतो.

Wednesday, 14 May 2025

‘तुरुंगरंग’ – एका माणसाच्या मनाचा बंद दरवाजा



लेखक: अ‍ॅड. रवींद्रनाथ पाटील 

समीक्षक: समीर गुधाटे

ही कहाणी तुरुंगात गेल्यानंतरची नाही...


ही कहाणी एका माणसाच्या आतल्या तुरुंगातून बाहेर पडण्याची आहे.

तुरुंगरंग’ हे केवळ एका आयपीएस अधिकाऱ्याच्या कारागृहातील अनुभवांवर आधारित पुस्तक नाही. हे पुस्तक म्हणजे न्याय, व्यवस्था, गुन्हा, परिस्थिती, आणि सगळ्यात महत्त्वाचं – माणूसपण यांचा खोल, अस्वस्थ करणारा, पण आवश्यक असा वेध घेणारी दस्तऐवजी यात्रा आहे.

🧭 कथानक आणि अनुभव

सायबर गुन्हे शाखेतील अधिकारी असताना अ‍ॅड. पाटील यांच्यावर झालेल्या आरोपांमुळे त्यांना साडेतेरा महिने येरवडा तुरुंगात ठेवण्यात आलं. ही शिक्षा नव्हे – शिक्षेच्या संकल्पनेवरचं एक भाष्य आहे. तुरुंगाच्या आतून त्यांनी अनुभवलेली मानवी प्रवृत्ती, व्यवस्था आणि त्यातील फटी, हा प्रवास वाचताना अंगावर काटा येतो, डोळे पाणावतात, आणि आपल्याच मूल्यव्यवस्थेवर पुन्हा प्रश्न उभे राहतात.

🔍 काही ठळक वैशिष्ट्यं

🌑 तुरुंगाचा काळा रंग

"तुरुंग हे फक्त भिंतींचं रचलेलं बंदस्थान नसतं – तो एक मानसिक ठाव असतो."
कैद्यांशी केलेल्या संवादांमधून लेखकाने व्यक्तीमत्वांचं मनोविश्लेषण उलगडून दाखवलं आहे. काही गुन्हेगार दोषी वाटतात, काही निरागस. आणि काही – आपल्या जीवनातल्या ‘तेवढ्याच’ वळणावर हरवलेले.

🔎 व्यवस्थेवर थेट भाष्य

लेखक या प्रवासात व्यवस्थेवर कोणताही लटिकाव न करता, निसरड्या शब्दांत न फसता, थेट आणि स्पष्ट भाष्य करतो. व्यवस्था कायद्यानुसार चालते का? की वेगळ्या गतीने? या प्रश्नांचं उत्तर वाचक स्वतः शोधतो.

🧠 मनाचा तुरुंग अधिक घातक

'बंदिस्त माणूस' या संकल्पनेचा लेखकाने केलेला अन्वयार्थ हा फार खोलवर जाणारा आहे. स्वतःची चूक मान्य करणं, ती पचवणं, आणि पुन्हा उभं राहणं – हे संपूर्णपणे आतून बदलून टाकणारं सत्य आहे.

✒️ लेखकशैली – संयत, स्पष्ट, आणि अस्सल

लेखकाची भाषा फार गहाण घालणारी नाही. पण ती खरी आहे. प्रामाणिक अनुभवांची जळजळीत लख्खी शैली. दरवेळी भावनांचे अवडंबर न करता, एकेका प्रकरणात अंतर्मुख करणारा अनुभव. संवाद सूक्ष्म आहेत, पण प्रभावी. घटना वर्णनं डॉक्युमेंटरीसारखी सच्ची वाटतात. काही प्रसंग तर इतके भिडतात, की आपण त्या सेलमध्ये स्वतः उभे आहोत, असं वाटायला लागतं.

⚖️थोडंसं असमतोल – एक प्रामाणिक निरीक्षण

जरी हे पुस्तक मनापासून आणि अंगभूत संवेदनशीलतेने लिहिलं गेलं असलं, तरी काही भागांमध्ये पुस्तकाचं आत्मकेंद्रित स्वरूप जरा जास्तच ठसतो. लेखकाच्या अनुभवाची तीव्रता समजण्याजोगी असली, तरी काही वेळा दुसऱ्या कैद्यांच्या कथांना अधिक सविस्तर स्थान दिलं असतं, तर पुस्तकाचं सामाजिक परिमाण अजून अधिक व्यापक झालं असतं.
थोडक्यात – लेखकाची नजर जितकी आत वळते, तितकीच ती बाहेर वळली असती, तर हे अनुभवदृष्टीने आणखी समृद्ध झाले असते.

💡संपूर्ण वाचनातून काय मिळतं?

एक न्यायव्यवस्थेची दुसरी बाजू – जी अनेकदा झाकली जाते.
गुन्हेगारांमागचा माणूस – जो समाजाने आधीच ‘निकाल’ लावलेला असतो.
स्वतःच्या निर्णयांचा परीघ – जो केवळ आपणच वाढवू वा तोडू शकतो.
सुधारणेची शक्यता – ही केवळ शिक्षा देऊन नाही, तर समजून घेऊन साध्य होते.

🔖 मनात रेंगाळणारी ओळ…
"तुरुंगाचं लोखंडी गज मी ओलांडून बाहेर आलो, पण माझ्या मनात अजूनही तो आवाज दरवाज्यासारखा वाजतो आहे..."

ही ओळ पुस्तकाचा सारांश आहे – अंतर्बंध संपतो, पण अंतर्मन कायम बदलतो.

का वाचावं ‘तुरुंगरंग’?

जर तुम्ही कायद्याचा अभ्यास करत असाल – हे पुस्तक अनिवार्य आहे.
जर तुम्ही न्यायसंस्थेच्या वरच्या बाजूकडेच पाहत असाल – एकदा खालीही बघा.
जर तुम्हाला वाटत असेल की "आपण कधीच चुकू शकत नाही" – वाचा, कळेल.
आणि जर माणूस म्हणून संवेदनशील राहावं वाटत असेल – हे पुस्तक तुमचं आरसा ठरेल.


तुरुंगरंग’ हे पुस्तक केवळ एका व्यक्तीचं आत्मकथन नाही, हे समाजाच्या जमिनीवर उतरलेलं प्रतिबिंब आहे. लेखकाच्या शब्दांतून आपण कारागृहात जातो, पण त्यांच्या अनुभूतींतून आपण मनाच्या बंदिस्त खोल्यांत डोकावतो.

असं म्हणता येईल –

"हे पुस्तक वाचलं नाही, तर एका जगण्याचं अत्यंत मौल्यवान पान आपण वाचायचं चुकवतो." 

Tuesday, 6 May 2025

शिवनेत्र बहिर्जी: स्वराज्याच्या सावलीतील हिरो



लेखक: प्रेम धांडे

समीक्षक: समीर गुधाटे

केवळ कथा नव्हे, हे भावविश्व आहे.

प्रत्येक ऐतिहासिक कादंबरी वाचताना ती केवळ काळाच्या वळणांवर उभ्या असलेल्या पात्रांची कथा वाटते. परंतु शिवनेत्र बहिर्जी वाचताना हे पुस्तक केवळ एक ऐतिहासिक दृष्य दाखवणारी कथा नसून, एक भावना आहे, एक शौर्य आहे. प्रेम धांडे यांचा लेखनशैलीतले हे ऐतिहासिक योगदान अत्यंत गूढ, प्रेरणादायी आणि संवेदनशील आहे.

काळाच्या पलीकडून एक अद्वितीय यात्रा

शिवनेत्र बहिर्जी म्हणजे त्या काळाच्या पलीकडून एक अद्वितीय, विचारशील आणि शौर्यपूर्ण प्रवासाचा सुरुवात. १६८५ च्या भूपाळगडावर शिकार करणाऱ्या दौलतराव हेरखाते प्रमुख म्हणून आणि शिवराजांचे तृतीय नेत्र बहिर्जी नाईक कसे बनले, हे एक रोमांचक आणि विचारात पाडणारे कथेतील केंद्रीय बिंदू आहे. लेखकाने उपलब्ध माहितीवर आधारित संकलन करीत या ऐतिहासिक व्यक्तिरेखा आणि घटनांचे सशक्त चित्रण केले आहे.

दौलतराव आणि बहिर्जी नाईक - शौर्य आणि राजकारण

यात बहिर्जी नाईकांच्या शौर्याचा आणि राजकारणातील सूक्ष्मतेचा तपशीलवार सादरीकरण केला आहे. त्यांच्या संघर्षाची आणि त्यांच्या विचारांमधील गूढतेच्या मागे, त्यांचा उद्दिष्ट किती महान होतं हे स्पष्ट होते. दौलतराव आणि बहिर्जी यांच्या गुप्तहेर पथकाचे सशक्त यश आणि रणनीतींचे मनोरे हेरांची परिभाषा करतात.

लेखनशैली – गडद, प्रभावशाली आणि इतिहासाची साक्षात्कार

प्रेम धांडे यांचे लेखन शब्दांमध्ये एक अजब शक्ती ठेवते. त्यांच्या शब्दांत एक वेगळी सुसंगतता आणि गडद प्रभाव आहे. प्रत्येक वाचनकर्ता त्यांच्या शब्दांमध्ये रुंदून जातो. कादंबरीच्या चांगल्या तपशीलांनी, वाचन करून लेखक वाचकाला त्या काळाच्या संघर्ष, त्या अवघड शरिराचा आणि मानसिकतेचा अनुभव देतो.

कादंबरीच्या मध्यभागी एक गुप्तहेर पथकाची निर्माण

कादंबरीतील महत्त्वपूर्ण घटक म्हणजे बहिर्जी नाईकांच्या गुप्तहेर पथकाची स्थापना. एका मराठा साम्राज्याची गुप्तहेर यंत्रणा यशस्वीपणे चालवून दिली जाते, जी त्या काळातील मराठा साम्राज्याला आदिलशाही, कुतुबशाही, आणि मुघल साम्राज्यांमध्ये उच्च स्थानावर नेले. कादंबरीत दौलतराव यांची कर्तृत्व परिभाषा आणि त्यांच्याद्वारे गुप्तहेर पथकाची निर्मिती आणि त्याचे महत्त्व उत्कृष्ठ प्रकारे मांडले आहे.

कथांमधून उमटणारे प्रश्न – अनुत्तरित पण आवश्यक

या कादंबरीतील अनेक गोष्टी वाचकाला विचार करायला लावतात. शिवरायांच्या साम्राज्याची रचनात्मकता, स्वराज्य स्थापनेसाठी त्यांनी केलेले प्रयत्न आणि गुप्तहेर कार्याच्या कर्तृत्वानुसार प्रगती दाखवली आहे. अशा गुप्तहेर कार्यासोबत वाचकासाठी एक अनुत्तरित प्रश्न निर्माण होतो: "हेर पथकाच्या कामामुळे स्वराज्य मजबूत होते की त्यावर इतर साम्राज्यांचा दबाव अधिक वाढतो?"

शेवट – साहस आणि विजयाचा संदेश

कादंबरीच्या शेवटी आपण एका युगाच्या पार्श्वभूमीवर उभे राहतो आणि कादंबरीच्या महत्त्वपूर्ण घटनांमुळे जणू त्या युगाशी आपण जवळून संपर्क साधतो. लेखकाने ऐतिहासिक तपासणीचा एक विलक्षण आनंद वाचकाला दिला आहे, जो वाचकाला इतिहासातील गुप्त धाग्यांमधून प्रेरित करतो.

का वाचावं हे पुस्तक?

शिवनेत्र बहिर्जी केवळ ऐतिहासिक कादंबरीच नाही. हे एक शौर्यप्रदर्शन आहे, एक गुप्तहेर यंत्रणांचा आढावा आहे, आणि सर्वांत महत्त्वाचे म्हणजे, हे एक स्वराज्य स्थापनेसाठी केलेल्या संघर्षाची गाथा आहे. हे पुस्तक वाचताना वाचकाला इतिहासाची शुद्ध भावना मिळते, आणि प्रत्येक व्यक्तिमत्त्वाच्या कार्यात समृद्धतेची प्रेरणा मिळते.

शेवटचा विचार...

पुस्तकाचे वाचन आपल्याला शिवाजी महाराजांच्या गुप्तहेर पथकाच्या महत्वाकांक्षेची जाणीव करून देतो. हे एक ऐतिहासिक यशाची, साहसाची आणि शौर्याची गोष्ट आहे, जी फक्त इतिहास म्हणून न पाहता एक गुप्तहेर पथकाच्या संघर्षाचा अभिमान ठरते.

भावार्थ कट्टा

काय, किती आणि कसं खायचं? – विज्ञानाधारित आहाराचं सोपं आणि सस्टेनेबल मार्गदर्शन

पुस्तक: काय, किती आणि कसं खायचं? – सोप्पं आणि सस्टेनेबल, सायन्स बेस्ड न्यूट्रिशन लेखक: अमिता गद्र परीक्षक: समीर गुधाटे “अन्न म्हणजे फक्त पो...