मी रडतखडत उभारी धरत घडत गेलो
तासून घासून मलाच मी घडवीत की हो गेलो
घाव माझ्यावर कित्येकानी कुठे कुठे हो केले
मी स्वतःच स्वतःला सुबक घडवत गेलो
खडतर वाटा कित्येक होत्या भेटल्या
वेदना दाबीत उराशी मी पुढेच चालत गेलो
प्रवासामाजी कित्येक चांगली सोबतही भेटली
माणसातली माणुसकी पहात अन शोधत मी गेलो
पायावरती उभे राहणे जगानेच की हो शिकविले
एक एक पाऊल टाकता मी तरुन की हो गेलो
आता मागे वळून पाहता वाट अंधुकशी हो दिसे
किती अंतर चाललो माझे मीच विसरून गेलो
पुढचा स्वच्छ प्रकाशच आता आहे फक्त उरला
मागचा अंधार मी केव्हांच विसरून गेलो
No comments:
Post a Comment